متعب بن عبدالله و محمد بن نایف در عربستان در حالی در راس قدرت جا گرفته اند که کشمکش بین این دو عربستان را در آینده در برابر احتمالات متعددی قرار می دهد که ضعیف ترین آن توافق بر سر تقسیم قدرت است.
جالب اینکه قدرت گرفتن این دو در شرایطی است که متعب به گارد ملی و برادرانش پشتگرمی دارد و نایف نیز متکی به وزارت کشور و عموهای سدیری خود است و به این ترتیب پس از تصمیم اخیر سلمان مبنی بر تعیین نایف به عنوان ولی ولیعهد او بیش از متعب به قدرت نزدیک است.
اما سایر امیران سعودی نیز به دنبال سهم خود هستند و نباید فراموش کرد که مقرن اکنون به عنوان ولیعهد با قبل متفاوت است و چنانچه به پادشاهی برسد تعیین ولی ولیعهد از اختیارات او خواهد بود و در این صورت بی شک او هوادار فرزندان عبدالله خواهد بود، اما باید پرسید آیا می تواند در برابر محمد یکی از و هوادارانش مقاومت کند ؟
آیا محمد در بین نوادگان هفت برادران سدیری یا فرزندان حصه السدیریه، نوک پیکان به شمار می آید.این هفت برادر عبارتند از فهد و سلمان و ولیعهد متوفی سلطان و نایف به اضافه احمد و ترکی و عبدالرحمن هستند.
تردیدی نیست که تسویه حساب بین متعب و محمد موجب روی کار آمدن مقرن و قدرت گرفتن او شد، اما این اقدام از سرناچاری و به منظور به تاخیر انداختن درگیری بین این دو صورت گرفت.
در این شرایط پرواضح است که درگیری بر سر قدرت در عربستان کلید خورده است، از همین رو از این پس دیگر هرگز شاهد انتقال آرام و بی دغدغه قدرت در عربستان نخواهیم بود.
شاید ترس از این درگیری ها بود که موجب شد ریاض برای جلوگیری از این بحران پس از فوت ملک عبدالله، یکباره نام سه نفر را به عنوان پادشاه معرفی کند اما باید پرسید از این پس نام چند نفر دیگر به عنوان پادشاه معرفی خواهد شد.
مشکل در مورد عربستان این است که بحران های داخلی آن بحران عربی و جهانی و نفتی را نیز به دنبال دارد و همه را تحت تاثیر قرار می دهد و در واقع مثال عربستان مانند شریک زندگی است که نه می توان با او زندگی کرد و نه می توان از او بی نیاز شد.
در این میان در شرایطی که عربستان سرگرم مسائل داخلی است، منطقه می تواند اندکی آسوده شده و استراحت کند.
